Ich han dis Naach vun Geld gedraump

Et hät d'r Minsch bestemmp en singem Levve,
eh dat hä stirv, met allerhand zo dun.
Och Avwäßlung jenüjend deiht et jevve,
do künnt allein ich Bööcher schrieve vun.
Hück es et dat, jet andersch es et murje,
un Freud un Leid sich wäßelt stündlich av.
Nur eimol wor ich letzhin ohne Surje,
höht mich ens ahn, jetz sitt er selver paff:

Ich han dis Naach vun Jeld jedraump, et log bes vör d'r Döör.
Un wie ne Multi - Millionär kom ich mir selver för!
Un wie ich dren am wäule wor, jit aach, jetz kütt d'r Wetz:
Wie ich die Auge opjedon, hat ich su vill wie jetz!
Ich hat, ihr künnt et jläuve mir, jenau su vill wie jetz!

De janze Stuvv die log voll blaue Lappe,
nur Dausend - Marksching op d'r Naakskumod.
Do soll d'r Deuvel nit bei üvvercshnappe,
han nit jezallt, nur immer drop jeloot.
En jeder kump, un selvs d'r Kollekaste
wor peckevoll met Jold- un Selverjeld.
ming Frau kräg Angs, un säht beim Raafe, Taste:
"Wenn uns doch blos jetz keiner üvverfällt!"

Ich han dis Naach vun Jeld jedraump,...

Em selven Augenbleck, ehr künnt üch denke,
wor ich natürlich Kavalier em Nu!
De janze Nohberschaff däht ich beschenke,
woröm och nit, ich ben nu eimol su!
Wat fott es fott, daach ich, en Joddes Name.
Blos üvver jet, do hät ming Frau jeschannt:
Ich jov de Stöör op zwanzig Johr em vörus
dem Oberbürjermeister en de Hand!

Ich han dis Naach vun Jeld jedraump,...